Archives for October, 2018

นความสัมพันธ์สิ่งหนึ่งที่คนเรามักจะลืมไปเสมอเวลามีความรักกันไปนานๆก็คือเรื่องความเคยชิน พอคนเราตกลงปลงใจเป็นแฟนกัน หรือคบกันมานานๆ เรามักจะคิดเสมอว่า เขาเป็นของเรา เราเป็นของเขา เป็นแฟนกันแล้ว แต่งงานกันแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องทำอะไรให้กันอีกมากมาย…อยู่ๆกันไป เราจะมีมารยาทและเกรงใจคนอื่นเสมอ เราจะพูดดีมีมารยาทกับคนไม่รู้จักเสมอ แต่กับคนรัก เราจะรู้สึกว่าเป็นคนกันเอง ไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้มันมากมาย..ไว้ทีหลัง เวลาเราต้องการอะไรจากเขา ถ้าเขาไม่ทำให้เราก็จะโกรธ งอน ประชด หรือใช้วิธีเงียบใส่ กดดัน แต่เราไม่กล้าทำแบบนี้กับคนไม่รู้จัก…แปลกดีที่เรากล้าทำใส่แต่คนรัก ความรักเหมือนต้นไม้ ที่คนสองคนช่วยกันปลูก ความหวานความโรแมนติค รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ท่องเที่ยว เดินทาง จับมือ มองตา คำชม เสียงเพลง ดูพระอาทิตย์ตก ฯลฯ สิ่งเหล่านี้คือปุ๋ยชั้นดีของความรัก ที่เรามักระดมใส่อย่างหนักในช่วงแรก แต่หลังจากนั้นจะแห้งเหือดหาย เหลือแต่ความต้องการของแต่ละฝ่ายที่พอไม่ได้ดั่งใจ ก็ใช้วิธีต่างๆนานา ในการกดดันอีกฝั่ง ให้มาทำในสิ่งที่ตนเองต้องการ งอน คำด่า กระฟัดกระเฟียด กฎกติกา ทำไมเรื่องแค่นี้ไม่รู้ใจฉัน ต้องทำทุกเรื่องที่ฉันว่าดี เธอจะมีความสุขรึเปล่าไม่รู้ แต่หน้าที่เธอคือทำให้ฉันมีความสุข สิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่ปุ๋ย หากแต่คือน้ำร้อนที่ทยอยสาดลงบนต้นรัก ทีละแก้ว ทีละแก้ว ให้ต้นรักเหี่ยวเฉา นานวันเข้าต้นรักก็เริ่มแห้งตาย และก็มานั่งถามกันว่าทำไมชั้นให้ความรักเขาไปมากมายแต่มักไม่ได้อะไรกลับมาเลย ลองถามตัวเองดูสักนิดนึงไหมครับว่า […]

เวลาผู้หญิงมีแฟนแล้ว สิ่งหนึ่งที่มักจะเป็นปัญหาคือ การอยากให้เขาคิดถึงเราตลอดเวลา อยากให้เขาโทรหา ไลน์หาติดต่อวันละหลายๆครั้ง ด้วยเหตุผลว่า..คุณรักเขา แต่เจ้ากรรมว่า การที่คุณรักเขาสุดหัวใจ มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องรู้สึกแบบนั้นกับคุณเหมือนกันเขาอาจจะแค่ชอบคุณอยู่ และปากตอบตกลงว่าจะคบหาเป็นแฟนเพื่อเริ่มศึกษา ปัญหาตรงนี้คือเรื่อง…หัวใจที่ไม่เท่ากัน ? การที่คนๆหนึ่งไปรักทุ่มเทให้กับอีกคนหนึ่ง แต่อีกคนหนึ่งที่เพิ่งจะรู้สึกแค่ชอบๆเฉยๆ ความต้องการของสองคนนี้ย่อมไม่เท่ากันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คนที่รักต้องการจะได้รับการติดต่อห่วงหา อาวรณ์ ยืนยัน บอกคำรักบ่อยๆตลอดเวลา…ให้ชื่นใจ คนที่ชอบ ต้องการจะพูดคุยเพื่อศึกษา รู้จักในตัวตน เรียนรู้นิสัยของแต่ละคนเพิ่มเติม ตื่นเต้นที่จะได้รู้จักตัวตนของอีกคนนึงเพิ่ม ว่าจะสนุกสนานประทับใจแค่ไหน แต่สิ่งที่เขาพบเจอคือเรื่องน่าตกใจว่าไม่มีอะไรเหลือให้เขาได้เรียนรู้และได้ลุ้นอีกต่อไปเลย และเมื่อหัวใจไม่เท่ากันเมื่อไหร่ คนที่เพิ่งจะเริ่มเข้ามาชอบมาศึกษาจะรู้สึกว่า อีกคนมันจะอะไรขนาดนั้น ต้องไลน์ ต้องโทร ต้องบอกรัก ถามหาความคิดถึง อยู่ตลอดเวลา ทำไมคบกันแล้วต้องทำราวกับนักเรียนต้องรายงานตัวกับอาจารย์ในทุกภาควิชาทุกวัน เขาไม่รู้หรอกว่าคุณรักเขาใจจะขาดขนาดไหน เขาแค่จะรู้สึกว่า อีนี่เป็นคน…เยอะ?เป็นคนร่ำร้อง เรียกร้อง ต้องการ คร่ำครวญ ไม่รู้จักพอ ตลอดเวลา และการกระทำอะไรแบบนี้มันทำให้ความตื่นเต้นที่จะเรียนรู้และค้นหา ศึกษา ในตัวคุณหมดลงโดยสิ้นเชิง ไม่เหลืออะไรให้ต้องไล่ตามดูอีกต่อไป บทสรุปของเรื่องนี้คือ ผู้หญิงคนนี้เยอะ จิก ไม่มีอะไรน่าค้นหา และไม่รู้จักพอ และแค่ความชอบที่มีอยู่มันก็ไม่มีพลังเพียงพอที่จะเปลี่ยนให้ไปเป็นความรักแต่มันจะลดลงและเลือนหายไปเป็นความรำคาญแทน และผลสุดท้ายทุกคนก็คงเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทิ้งไว้แต่คำถามว่า..ทำไมอยู่ในจิตใจของฝ่ายที่รักทุ่มเท? เหตุผลจริงๆแล้วบางที […]

หลายคนพยายามหาคำนิยามในเรื่องความรัก ส่วนตัวผมว่ารักแท้มันคือการเดินทางของคนสองคน ที่ตกลงจะมาร่วมเดินทางกัน และทั้งสองคนก็ช่วยกันประคอง สิ่งหนึ่งไว้ เพื่อที่จะไปให้ถึงจุดหมายปลายทางที่เรียกว่า…รักแท้ สิ่งที่สองคนช่วยกันประคองไว้ ในมือคือ  ❤️หัวใจของคนทั้งคู่ ❤️ ไม่ให้หล่นหายไปในระหว่างทาง ความยากและความสนุกสนานก็อยู่ที่ตรงนี้  ถ้าใครเดินเร็วกว่าอีกฝั่ง หัวใจก็เบี้ยว ถ้าใครออกนอกทาง หัวใจก็ผิดรูปร่าง ถ้าใครหายไป หัวใจก็หาย แต่ถ้าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สองคนยังสัญญาว่าจะประคองกันไปต่อ หัวใจก็ยังอยู่ การเดินทางครั้งนี้ เต็มไปด้วยความสนุกสนาน พร้อมสีสัน มีครบทุกอารมณ์ สุข เศร้า เหงา รัก ยิ้ม หัวเราะ แต่ตราบใดที่สองคนยังจับมือกันอยู่แนบแน่น หัวใจก็ยังประคองอยู่ในมือ…เดินต่อไป? เคล็ดลับของการเดินทางครั้งนี้คือคำว่า…เราถ้าต่างคน ต่างคิดว่า เธอต้องทำให้ฉัน ฉันต้องทำให้เธอ ถ้าเธอทำไม่ถูกใจฉัน ฉันจะไม่พอใจ เธอต้องมาง้อฉัน ไม่งั้นฉันจะไม่หาย พูดอย่างนั้น อย่างนี้หมายความว่าอะไร เก็บทุกรายละเอียด ทุกตัวอักษร เมื่อไหร่ที่มือถูกดึงขึ้นมาเพื่อทะเลาะกัน หัวใจก็หาย  แม้กระทั่งช่วงที่มือหนึ่งถูกดึงขึ้นมาเพื่อ ขอโทษ ช่วงนั้นหัวใจก็ยังหายไปชั่วขณะ  ทางที่ดีที่สุดคือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องสัญญากันไว้ว่า เราจะไม่ปล่อยมือจากกัน ถึงเราจะดีกันหรือทะเลาะกัน เราจะทะเลาะกันด้วยวาจาและเหตุผลเท่านั้น แต่มือเราจะจับกันอยู่ หัวใจก็จะยังไม่ไปไหน..และพร้อมจะเดินทางต่อไป  และเคล็ดลับสุดท้ายคือ หาคนที่พร้อมจะเห็นคุณค่าของการเดินทางครั้งนี้ไปกับคุณ ไม่ใช่ไปหาคนที่ จับมือใครเขาไปทั่ว หรืออยู่ดีๆอยากหายก็หาย แล้วหัวใจมันจะอยู่ได้อย่างไร เรื่องนี้มันคือการพยายามร่วมกันของคนสองคน ไม่ใช่ความพยายามจากคนๆเดียว..มันเป็นไปไม่ได้ […]